कविता–देशका सारथी
सके धुर्तले देश जम्मै चपाए
थियो शान्ति थोरै त्यही नै पो धपाए।
छ कुर्सी र पैसा प्यारो छ नाता
यही स्वार्थको होड्मा मन फटाए।
चिरा पार्नु भन्छन् चिरी यो देशलाई
र सिङ्गो देश बिगारी नरकमै पो पठाए।
रुवाए सहिदका रगतमा रमाए
थिए घाइते आँसु नै पो चटाए।
हिजो सम्म खान्थे कसम यी सहिदका
तुरुन्तै भुलेछ्न र फिर्ता पो पठाए।
छ डामै सुकुलमा दुखैले सुतेको
चुसे देश र डस्ना सुनैका छ्पाए।
(अप्सरा निरौला सुकुना बहुमुखी क्याम्पसका विद्यार्थी हुन्)
